Narrative Terapi

Avustralyalı Aile Terapisti Michael White ve Yeni Zelandalı Aile Terapisti David Epson tarafından geliştirilmiş Postmodern bir terapi yaklaşımıdır. Aile terapisi geleneği içinden gelmiştir.

Öyküsel Terapinin temel felsefesi; insanları patolojize etmez, tanı koymaz. **"Problem kişi değildir, problem problemin kendisidir"** şeklinde özetlenebilir.

Yani Öyküsel Terapi, bireylerin problemlerini içselleştirdiğini ve kendilerinin bir parçası haline getirdiklerini öne sürer. Oysa problem dışarıdan gelmektedir ve kişinin problemi sahiplenmesi için hiçbir sebep yoktur. Problemi içselleştirdikçe ve sahiplendikçe problemi kendisinden uzaklaştırması ve problemden kurtulması zorlaşacaktır. Bu nedenle danışma süresince danışanı problemi hakkında konuşmaya cesaretlendirir.

**Narrative Terapi anlam temellidir.** İnsanlar anlam üretici, yorumlayıcı varlıklardır. Deneyimlerimize isnat ettiğimiz anlamlar bizim hayatımızı ve attığımız adımları şekillendirir.

Kişiyi içinde yaşadığı toplum, kültür, coğrafya ve zaman diliminden ayrı düşünülemez olarak ele alır. İnsanların kimlikleri ilişkiler, kültür ve tarih yoluyla şekillenir. Biz tüm yaşadıklarımızın / deneyimlerimizin toplamıyız. Bizim kimliğimizi şekillendiren de eylemlerimizdir.

Narrative terapi, çiftlerin / aile bireylerinin eylemlerinin birbirleri üzerinde nasıl bir etki uyandırdığı üzerinde durur. Bu etkinin karşılıklı olarak anlaşılması için uğraşır.

• Yakın ilişki deneyimlerimize nasıl bir anlam veriyoruz?
• Bu anlamların toplamı bize ne söylüyor?
• Bizi nasıl etkiliyor?

Bu nedenle çift ve aileyle çalışırken bireyin hikayesine bakmaz. İlişkisel hikayeye, ilişkinin hikayesine bakar. Hangi hikayenin bireyin hayatını ya da ilişkiyi değiştirebileceğini bilmeye ve öğrenmeye çalışır.

Sevgi içine düştüğümüz ve çıkabileceğimiz bir şey değildir.
**"Sevgi bir başkasının, karşımızdakinin hikayesine katılmaya başladığınızda başlıyor."**